به گزارش اقتصاد آنلاین؛ انتقال بیمار به جایی امن یا محلی برای درمان از آغاز یک دشواری برای انسان بودهاست. در اساطیر رومی برای انتقال بیمار و شخص آسیب دیده در نبردها از گردونههای جنگی استفاده میکردند. در یونان کهن پرستشگاهها جایی برای رسیدگی به بیمارن بودند. نخستین مراکز درمانی غیروابسته در کشور سری لانکا و در حدود ۴۳۰ پیش از میلاد بودهاست.
در نخستین سده پیش از میلاد، رومیها برای رسیدگی به گلادیاتورهای زخم خورده نوعی بیمارستان یا مرکز درمانی را به نام (به ایتالیایی: Valetudinaria) ایجاد کردند. قبایل سرخپوست از نوعی سورتمه، مصریان از کجاوههای سوار بر شتر و سایر کشورها از روشهای دیگر برای انتقال بیمار استفاده کردند.
در سده ۱۵ میلادی، پادشاه اسپانیا فردیناند نوعی بیمارستان سیار با نام (به اسپانیایی: ambulancia) طراحی کردند که در جنگها به کمک زخمیها میرفتند.